Kałamarnica jest niebieska - zamiast żelaza zawierającego hemoglobinę zawiera hemocyjaninę, która zawiera miedź, która nadaje jej niebieski kolor.

Dlaczego, we wrześniu 1945 r., W przededniu przybycia angielskiego francuskiego mikrobiologa Alexandra Fleminga do francuskiej stolicy, paryskie gazety napisały: „Aby pokonać faszyzm i wyzwolić Francję, uczynił więcej całych podziałów”?

Tak wysoka ocena zasług Aleksandra Fleminga (1881–1955) przez Paryżan wynika z faktu, że odkrył on penicylinę, której użycie w czasie II wojny światowej uratowało ogromną liczbę rannych ludzi, których kilka lat temu uznano za beznadziejnych. Pod koniec lat 20. XX wieku Fleming wyhodował pewne kultury gronkowców (bakterii powodujących ropne zapalenie) do prowadzenia eksperymentów bakteriologicznych. Kiedy odkrył, że na powierzchni podłoża pojawiły się małe kółka, w których hodowano kultury - obszary, w których gronkowce zostały zniszczone. Przyczyną śmierci bakterii była pleśń chlebowa (Penicillum notatum), która przypadkowo spadła na otwarty kubek, w którym hodowano kulturę gronkowca. Fleming zasugerował, że pleśń wytwarza jakąś substancję (penicylina - jak ją nazwał), która powoduje śmierć gronkowców. W 1929 r. Fleming opublikował wyniki swoich badań, ale społeczność naukowa nie zwróciła na nie należytej uwagi. Nawet w 1940 roku sam Fleming powiedział, że „penicylina nie jest warta praktyki”. Jednak już w 1941 roku brytyjski biochemik Howard Walter Florey (1898–1968) i jego kolega Ernst Boris Chein (1906–1979), pochodzący z Niemiec, uzyskali ekstrakt z pleśni chlebowej, który był klinicznie skuteczny przeciwko wielu bakteriom. Flory wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie pomógł zaprojektować program do opracowania metod czyszczenia penicyliny i przyspieszenia jej tworzenia przez pleśń. Do końca wojny ustalono produkcję przemysłową penicyliny na dużą skalę i jej stosowanie w klinice. W 1945 roku, za odkrycie i otrzymanie penicyliny, Fleming, Florey i Chein zostali laureatami Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny. Mówi się, że wiele lat po odkryciu Fleming odwiedził nowoczesne laboratorium mikrobiologiczne wyposażone w najnowszą naukę i technologię. Zbadał z zainteresowaniem najnowszy sprzęt, sterylny pokój z filtrowanym powietrzem i stołami lśniącymi czystością. „Jaka szkoda, że ​​kiedyś nie miałeś takiego laboratorium! - zauważył towarzysząc dyrektorowi instytutu Fleminga. „Kto wie, co możesz odkryć w takich warunkach!” „W każdym razie nie penicylina”, odpowiedział Fleming z uśmiechem.

http://www.e-reading.club/chapter.php/151077/626/Kondrashov_-Noveiishaya_kniga_faktov._Tom_1._Astronomiya_i_astrofizika._Geografiya_i_drugie_nauki_o_Zemle._Biologi-ida

Jakiego koloru jest krew kalmarów

DODAJ DO ZAKŁADEK

Projekt i wsparcie:
Alexander Kuznetsov

Wsparcie techniczne: Mikhail Bulakh

Programowanie: Danil Monchukin

Marketing: Tatyana Anastasyev

Tłumaczenie: Natalia Kuznetsova

W przypadku korzystania z materiałów na stronie odniesienie do http://www.diagram.com.ua jest obowiązkowe.

wykonane na Ukrainie

Świetna encyklopedia dla dzieci i dorosłych

Jakiego koloru jest krew kalmarów?

Kałamarnica jest niebieska - zamiast żelaza zawierającego hemoglobinę zawiera hemocyjaninę, która zawiera miedź, która nadaje jej niebieski kolor.

http://www.diagram.com.ua/info/big-encyclopedia/big-encyclopedia0195.shtml

Kalmary. Morscy arystokraci.

Będziemy kontynuować historię ciekawych faktów z życia kałamarnic.

Niebieska krew

Te dwa słowa najczęściej opisują osoby arystokratyczne. Jesteśmy przyzwyczajeni do tego, że uważamy to za symboliczny wyraz, ponieważ krew wszystkich żywych istot jest czerwona, niezależnie od pochodzenia. Czerwona krew tworzy hemoglobinę - złożone białko, które może wiązać się z tlenem i przenosić go przez tkanki ciała. Żelazo zawarte w hemoglobinie i zabarwia krew.

Ale w naturze są też właściciele niebieskiej krwi: są to skorpiony, kraby, wszystkie głowonogi - kalmary i ośmiornice. Na niebiesko, a dokładniej w kolorze niebieskim, ich plamy krwi pigmentują hemocyjaninę zawierającą miedź. Kalmary i inne głowonogi nie mają naczyń krwionośnych, zastępuje je niebieska krew. Hemocyjanina dostarcza narządom wewnętrznym tlenu i reguluje temperaturę ciała, tak aby odpowiadała stanowi wody.

Dlaczego kalmary są głusi?

To jest naukowo udowodniony fakt. Było wiele prób stworzenia warunkowego odruchu kałamarnicy dla sygnałów dźwiękowych. Nic się nie wydarzyło, kalmary postrzegają tylko wibracje dźwięków o niskiej częstotliwości, ale nie narząd słuchu, ale zmianę ciśnienia wody. Paradoks: w ostrej wizji, doskonałej orientacji w wodzie, te mięczaki nic nie słyszą. Nie ma jeszcze dokładnego wyjaśnienia tego, ale istnieje hipoteza.

Wiadomo, że ssaki morskie (kaszaloty, delfiny) żywią się głównie kałamarnicą. W latach osiemdziesiątych założono, że emitują krótkie, ale potężne impulsy ultradźwiękowe, które paraliżują, a nawet zabijają ofiary. Bezsilne kałamarnice kałamarnic właśnie ssały. Na tej podstawie naukowcy doszli do wniosku, że głuchota może uratować kałamarnicę przed jedzeniem, jeśli nie umrze natychmiast. Ta idea nie jest bezsporna, istnieje opinia, że ​​głuchota jest dziedzicznym znakiem od starożytnych przodków mięczaków głowonogów. Jednak badania nadal trwają i być może wkrótce odkryjemy prawdziwą przyczynę głuchoty kałamarnicy.

Kraken, jest architektem, jest polipem...

Pospolite kalmary pacyficzne są małe, maksymalnie 80 cm, i to razem z mackami. Ale w oceanach spotykają takich gigantów, z którymi lepiej się nie spotykać. Trudno je dostrzec, więc przez długi czas naukowcy uważali gigantyczne kalmary za fantastycznych bohaterów mitów. Jednak podobne mity opowiedziało wielu żeglarzy żeglujących po wielu różnych morzach. Tutaj warto zastanowić się, czy u podstawy opowieści znajduje się prawdziwy obiekt.

Nawet Arystoteles pisał, że na Morzu Śródziemnym są duże zwierzęta (w nowoczesnych rozmiarach do 2,5 metra), które mają wiele macek z odrostami.

Naukowcy nazwali tajemniczą gigantyczną kałamarnicę architektem. W licznych legendach i opowieściach wędkarskich potwory występowały pod nazwą polip, kraken, pulpy.

Gigantyczne kalmary nadal istnieją, ale żyją na dużych głębokościach, więc ich sposób życia jest wciąż tajemnicą, ale struktura ich ciała była badana. Kilka razy te potwory wpadły do ​​sieci rybackich lub zostały wyrzucone na brzeg.

Dlaczego wielkie wielkie kalmary

Wielkość gigantycznych kałamarnic sięga 18 metrów, podczas gdy ich oczy „pasują”: 27 cm średnicy o wielkości źrenicy 9 cm. Naukowcy byli zainteresowani takimi rozmiarami, stworzono matematyczny model wizji morskich gigantów. Zgodnie z wynikami symulacji okazuje się, że aby szukać członków plemienia lub polować, wystarczyłoby oko o średnicy nie większej niż 10 cm. Teraz zgadnij, kto ponosi winę za to, że kałamarnica ma takie wielkie oczy?

To prawda, naukowcy ponownie „podejrzewają” te kaszaloty! Kaszalot poluje na kałamarnice na swoim terytorium, na dużych głębokościach, gdzie prawie nie ma naturalnego światła. Ogromny drapieżnik, uderzający w małe ryby i inne życie morskie, wywołuje wybuchy bioluminescencji, które ogromne oczy kalmarów łapią w odległości do 120 metrów.

Ganglia i ich zalety

Gigantyczne kałamarnice rzadko wpadają w ręce naukowców. Ale na Morzu Japońskim i Wyspach Kurylskich, u wybrzeży Chin i Korei, łapie się ogromną ilość kałamarnicy pacyficznej (Todarodes pacificus), a poza oczywistą wartością odżywczą, znajduje się wiele substancji biologicznie aktywnych, które są korzystne dla zdrowia.

W szczególności zwoje wzrokowe kałamarnicy pacyficznej (największa część jej mózgu) są wykorzystywane do tworzenia suplementów diety i leków. Zwoje to skupisko komórek nerwowych - węzeł nerwowy. Rosyjscy naukowcy opracowali technologię wytwarzania wszystkich użytecznych substancji ze zwojów - metodę hydrolizy enzymatycznej.

Hydrolizat enzymatyczny zwojów kalmara to 84% peptydów o niskiej masie cząsteczkowej i 13% wolnych aminokwasów. Kompleks substancji czynnych obejmuje również specyficzne cenne związki tłuszczowe tkanki nerwowej (enzym cholinesterazy), witaminy i minerały. Biologicznie aktywne substancje zwojów są cząsteczkowymi paszami dla komórek mózgowych, centralnego i obwodowego układu nerwowego.

• zwiększyć odporność organizmu na choroby zakaźne o charakterze bakteryjnym i wirusowym,
• prawidłowe stany niedoboru odporności spowodowane starzeniem się ciała, zatruciem, odmrożeniami, stresem, leczeniem antybiotykami, niedożywieniem, narażeniem na promieniowanie i inne szkodliwe czynniki
• ułatwiać radzenie sobie ze stresem
• wzmocnić układ odpornościowy
• poprawić krążenie mózgowe
• stosowany w łagodzeniu chemioterapii u pacjentów z rakiem
• szeroko stosowany w praktyce medycznej podczas sezonowych ognisk ARVI w celu zwiększenia odporności organizmu.

• zapewnić procesy metaboliczne
• aktywować proces detoksykacji organizmu
• posiadają działanie przeciwdepresyjne, poprawiają pamięć
• zmniejszyć zmęczenie, poprawić wydajność
• uczestniczą w tworzeniu kolagenu i elastyny, przyczyniają się do odbudowy skóry i tkanki kostnej, szybkiego gojenia się ran.

http://www.pharmocean.ru/articles/kalmary-morskie-aristokraty

Jakiego koloru jest krew kalmarów?

Kalmary krwi zamiast hemoglobiny zawierają hemocyjaninę, z miedzią jako metalem,
określając jego niebieski kolor. Miedź i nadaje krwi niebieski kolor.

Wiadomo, że kolor krwi zależy od metali, które tworzą komórki krwi (erytrocyty) lub substancji rozpuszczonych w osoczu. Czerwony kolor krwi daje hemoglobinę w złożonym związku z tlenkiem żelaza.

Taka krew występuje u wszystkich kręgowców i części bezkręgowców.

Niebieska krew to nie tylko mięczaki głowonogów, ale także skorpiony, pająki i raki. Zamiast hemoglobiny ich krew zawiera hemocyjaninę, a nie żelazo, miedź.

http://otvet.mail.ru/question/17668777

Jakiego koloru jest krew kalmarów?

Jakiego koloru jest krew kalmarów?

Kałamarnica jest niebieska - zamiast żelaza zawierającego hemoglobinę zawiera hemocyjaninę, która zawiera miedź, która nadaje jej niebieski kolor.

Podobne rozdziały z innych książek

Krew w kale

Krew w kale Krwawienie z odbytnicy objawia się zabarwieniem czerwoną krwią kala, krwawienie z odbytnicy może być zarówno niewielkie, jak i obfite, a przyczyną krwawienia jest najczęściej stały kał błony śluzowej odbytnicy.

Krew w moczu

Krew w moczu Różnym urazom nerek, dróg moczowych, pęcherza moczowego i chorób narządów moczowych u psów może towarzyszyć krwawienie o różnym natężeniu, jednak właściciele psów, trenerzy psów muszą mieć

Krew w mleku

Krew w mleku Pojawienie się krwi w mleku podczas karmienia szczeniąt obserwuje się u psów w średnim i starszym wieku, które mają upośledzony metabolizm, co tłumaczy się zwiększoną przepuszczalnością lub kruchością naczyń krwionośnych.

Ile serc ma kałamarnica?

Rozdział 11 Krew

Gigant w głębi oceanu: co napędza kaszalota w macki kałamarnicy?

Gigant w głębi oceanu: co napędza kaszalota w macki kałamarnicy? Administrator hotelu Kinlohbervi był wyraźnie zdenerwowany. „Po prostu poczuj nieprzyjemny zapach”, powiedziała, „wtedy nie pomylisz się”. Co się stało? Niemieccy dziennikarze pytali ją o miejsce, w którym znajdował się „Moby Dick”

Kolory istnieją tylko w naszych głowach

Kolory istnieją tylko w naszych głowach, można argumentować, że wszystkie te niejednoznaczne obrazy zostały wymyślone przez psychologów. Nie spotykamy takich obiektów w realnym świecie. To prawda. Ale dwuznaczność jest również charakterystyczna dla świata rzeczywistego. Rozważ problem koloru. Dowiadujemy się

Ile serc ma kałamarnica?

Ile serc ma kałamarnica? Kałamarnica, podobnie jak inne głowonogi (ośmiornice i mątwy), ma trzy serca. Główna z nich bije 30–36 razy na minutę i przepuszcza krew przez ciało, podczas gdy pozostałe dwie, dodatkowe, przepychają ją

Jakiego koloru jest krew kalmarów?

Jakiego koloru jest krew kalmarów? Krew w kałamarnicy jest niebieska - zamiast żelaza zawierającego hemoglobinę zawiera hemocyjaninę, która zawiera miedź, która nadaje jej kolor niebieski

7 Kamień Krwi

7 Krew z kamienia Wysłała wrony, aby przebić ścianę świtu, a jedna z nich wyrwała dziurę, przez którą przeniknęły promienie słoneczne. Potem w porannym świetle rozrzucił kości pieczęci na ziemi, a kości przybrały ludzką postać: pierwszy człowiek i pierwszy

7 Kamień Krwi

7 Stone Stone Stone Jamesa Riordana, Sun Maiden and Sickle Month: Syberyjskie opowieści ludowe (James Riordan. Słońce panieńskie i półksiężyc: Siberian Folk Tales. - Interlink Books, Nowy Jork, 1989) - świetne wprowadzenie do historii rdzenna ludność Syberii. Doskonały przegląd sztuki jaskiniowej cholewki

http://bio.wikireading.ru/8914

Wszystkie książki dotyczą: „jaki kolor ma krew kałamarnicy”

• Historia wyszukiwania
• Buduję świat
• ekonomia cienia
• w lesie krąży wilk z bajki
• Robinson Crusoe Books
• historie incess zdjęcia sprawy mama
• Bolan
• historie incess strzelać mama spódnica
• httpbooks-http: filesdownloadsearchphpbook25-16949-2
• prezydent Vladimir Vladimi Megre
• sztuczki nikulite
• Zobacz wszystko

Jakiego koloru jest miłość? Natalia Roshchina

Jaki temat może być głównym tematem rozmów dwudziestoletnich dziewcząt? Co podnieca ich serca, niepokoi duszę? Oczywiście miłość. I chociaż nasze trzy bohaterki są zupełnie inne, mają jedno marzenie - jedyną miłość do życia. Marina od najmłodszych lat czuje się jak rodzina w rodzinie (pewnie dlatego, że jest „pomyłką młodości” swojej matki!), Więc chce znaleźć poważnego męża i mieć wiele dzieci. Sima jest doskonałą uczennicą, mądrą dziewczyną, nadzieją i dumą rodziców - szuka pary sama - intelektualnej, wykształconej. I Dasha, która najdłużej nie wypuściła...

Jakiego koloru jest niebo Nikolay Dementiev

W opowiadaniu „Jaki kolor nieba” opowiada o kształtowaniu charakteru młodego człowieka, naszego współczesnego, o jego przyjaciołach w pracy i szkole.

Już żonaty nie do zniesienia lub kochają kolor krwi Natalia Sturm

Książka Natalii Sturm, znanej piosenkarki i pisarki, utalentowanej iz wielkim poczuciem humoru, opowiada o bezlitosności i przebiegłości najbliższych ludzi, zdradzie i wierze oraz pasji „na skraju załamania nerwowego”. Jaka jest cena sławy? I miłość? Czy można „być szczęśliwym bezkarnie”? Dlaczego piękne i odnoszące sukcesy kobiety są tak pechowe w życiu osobistym? Główny bohater - gwiazda show-biznesu zakochuje się w udanym, ale beznadziejnie żonatym przedsiębiorcy. W drodze do szczęścia istnieje nie tylko podstępny małżonek, ale także pragnienie hazardu, armia czarowników-wróżbitów i......

Słońce w kolorze krwi Dmitry Kazakov

Bohater powieści Ivar i jego przyjaciele bitewni wikingów czekają na bitwę i atuty, spotkania z potworami i czarownikami, znajomość i konfrontację z królem Arturem i jego rycerzami. Drogi prowadzą odważne dusze do świata elfich wróżek i na szczyty gór, do lasów, gdzie rządzą starożytni bogowie krwiożerczy. We wszystkich tych kłopotach Ivar idzie od niekompetentnego młodego człowieka, który nie wie, w którym końcu wziąć miecz do prawdziwego mężczyzny, który może odpowiedzieć za własne działania.

Kolor krwi Declan Hughes

Irlandczycy mówią: utrata dziecka oznacza utratę życia. A były policjant z Nowego Jorku Edward Lowe, który powrócił na Szmaragdową Wyspę i został tam prywatnym detektywem, szczerze sympatyzuje z żalem doktora Shane'a Howarda, który błagał go o pomoc. Córka Shane'a, Emily, zniknęła, a ktoś wysłał jej ojca zdjęcie w obscenicznych pozach. Może dziewczyna została porwana? Albo przyszła do kupców „na żywo”? Edward rozpoczyna śledztwo, ale każdy, kto ma przynajmniej pewne informacje o miejscu pobytu Emily, zostaje zabity przez...

Jakiego koloru jest strach Alexander Khinshtein

Obserwator gazety „Moskovsky Komsomolets” Alexander Khinshtein - jeden z najbardziej znanych dziennikarzy naszych czasów. Jego artykuły nigdy nie pozostają niezauważone. To, o czym się mówi, zawsze rani zarówno czytelników, jak i tych, o których pisze. Zwracamy uwagę na pierwszą książkę utalentowanego dziennikarza - rodzaj kroniki korupcji, morderstwa, chaosu prawnego. Bohaterowie publikacji Aleksandra Khinshteina do dziś mieszkają blisko nas. Rozejrzyj się: na pewno dobrze je znasz. Prawdziwe nazwiska, prawdziwe wydarzenia - gdzie...

Kolor krwi - szary Vladimir Bright

Dla bogów świat jest tylko polem do gry, śmiertelnicy to nic innego jak pionki. A kiedy ktoś z bogów rozpoczyna wielką grę, świat zmienia się nie do poznania. Jednak czasami pionek dociera do ostatniej linii, a osoba - do ostatniej linii, za którą jest mało ludzi. A teraz, nie tylko z kaprysów bogów, ale także od niego, syna przywódcy małego górskiego plemienia, zależy od tego, jaki będzie świat. Kpiąc z wroga, nazwał siebie Kryształowym Księciem. Los jak żart.

Trzy kolory krwi Chingiz Abdulaev

Trzy kolory krwi Chingiz Abdullaev

Operacja ta została przemyślana przez kilka miesięcy. W operacji, w której rozwoju uczestniczyli najlepsi specjaliści służb specjalnych. Operacja, której celem jest zamordowanie dwóch wybitnych polityków WNP. Agent Drongo, któremu zarzuca się zapobieganie przestępstwom, wie dużo: imię osoby, która będzie wykonywać tę „pracę”, jego przeszłość, styl i metodologię - nawet gigantyczną kwotę jego płatności. Drongo nie wie tylko jednego - kto z przywódców krajów bliskiej zagranicy powinien zabrać tego człowieka. I czas, aby uzyskać odpowiedź i zapobiec...

Kolor krwi - czarny Vladimir Bright

Starożytne proroctwo mówi: „Kiedy bogowie, zmęczeni życiem wiecznym, rozpoczną wojnę, pożerając się nawzajem, pojawi się osoba, która może zniszczyć cały świat. Nie będzie ani dobry, ani zły, ani dobry, ani zły. Ani bohater, ani demon... ”Wciągnięty w pułapkę, balansujący na krawędzi otchłani, odważył się rzucić wyzwanie Losowi. Jeśli przegra - jego los będzie gorszy niż śmierć. Ale on nie zamierza się wycofać.

Kolor krwi Marco Bettini

W opuszczonej kopalni na obrzeżach dużego włoskiego miasta znaleziono ciało brutalnie zamordowanego młodego Araba. Lokalni prokuratorzy i urzędnicy miejscy obawiają się otwartych i bezstronnych dochodzeń. Podczas gdy komisarz policji Paolo Mormino i kapitan Carabinieri Pietro Cau próbują dowiedzieć się, kto został zabity, wybuchła prawdziwa wojna w mieście: podpalenie, niepokój w społeczności muzułmańskiej, walki uliczne z udziałem nielegalnych imigrantów z krajów wschodnich, handlarze narkotyków, alfonsi i po prostu bezdomni. W tym chaosie, gdzie wszystkie ślady są stracone, Paolo i Pietro nie mogą...

Jakiego koloru jest wiatr? Vera Chubakova

Pustynia jest kolorem krwi. Plik 226 Chris Carter

Ta seria jest oglądana na całym świecie już piąty rok. Zaabsorbował wszystkie lęki naszego czasu, zagadki i tajemnice, w rzeczywistości nigdy nie otrzymał naukowego wyjaśnienia.... Ojciec Fox Muldera zostaje zamordowany. To tylko... czy on był ojcem Moldera?... Na pustyni stanu Nowy Meksyk zaginął wagon kolejowy. Ale co w tym jest? Ciała obcych - LUB. Fox Molder nie jest obcy grając z niebezpieczeństwem, ale tym razem próbują go zabić zbyt celowo. Czy istnieje związek między tym faktem a poprzednimi dwoma? TAK - LUB NIE.

Magia koloru krwi Stan nichols

Znaleziono miejsce założenia niepodległego państwa - jest to Diamond Island, którego właściciel, były pirat Zahadian Darrok, jest gotowy oddać swoją własność wyspiarską uczestnikom ruchu oporu. Rozpoczyna się przygotowanie do przesiedlenia, ale władza cesarska nie śpi - stawiając zakład na zdradę w szeregach członków ruchu oporu, opracowuje plan rozprawienia się z rebeliantami. Tymczasem Reith Keldason wraz z Kuchem, uczniem zmarłego maga, aktywnie poszukują legendarnego źródła wiedzy o dawno zaginionej cywilizacji Założycieli...

Ratcher Evgeny Sukhov

Legendarny posiadacz złodziei obschak Varyag jest wściekły: jakiś rodzaj ratberry moczy jego ludzi i ciągnie ich łapy w kierunku świętego obschak. Major MUR Chertanov nie jest mniej rozwścieczony: bezczelny szumowina rzucił mu wyzwanie - osobista opera. Zarówno gliniarze, jak i żetony są gotowi ukarać łajdaka. Ale ratcher wydaje się być fajnym facetem, nie śpi. W rezultacie major jest szybszy w SIZO, a Varyag zostaje zmuszony do czasowego opuszczenia Rosji. Malyavowie uwalniają się z więzienia, opera i żłóbki kopią ziemię, gangsterzy z niepokojem brzęczą - wielkie polowanie ryczy. Kto będzie pierwszym, który zobaczy, jaki kolor ma krew nieskończoności...

Poprawa naczyń krwionośnych i naczyń Katsuzo Nishi

Japoński profesor K. Nishi stworzył unikalny System Zdrowia, który reprezentuje całą filozofię stylu życia - życie zgodne z prawami natury. Dziś czytelnikom prezentowane są jego techniki mające na celu poprawę krwi i naczyń krwionośnych. To nie przypadek, ponieważ według autora „zdrowie ludzkie zależy od tego, jak krew jest pobierana przez naczynia, jak swobodnie płynie, jak szybki i silny jest ruch, jak doskonały jest jego skład”. Zawał serca, miażdżyca, udar, żylaki i wiele innych chorób...

Trzy kolory nocy Catherine Nevolina

Noc Początkowo był biały, nie zapomniano jeszcze o tym, czym był dzień, a potem stał się czerwony - kolor niepokoju, kolor krwi - i wreszcie ciemność zgęstniała. Teraz cały świat wokół mnie jest czarny. Śmierć idzie w moje ślady i nikt nie powie drogi przez ponurą ciemność. Tylko moje serce, tylko moja miłość. Ale czy wytrzymają ten test?

Obcy znikąd Francis Carsac

Jeśli gwiazdy są wygaszone, oznacza to, że ktoś ich potrzebuje. Dziwni goście obcego wszechświata, posiadający umysł niezrozumiały dla ludzkości Wspólnoty Galaktycznej, gasią słońca naszych galaktyk, ponieważ mogą istnieć tylko w warunkach „zera absolutnego”. Nieznane promieniowanie mislika zabija rasy o dowolnym kolorze krwi oprócz czerwieni. Dlatego misja uwolnienia Wspólnoty od niebezpiecznych kosmitów powierzonych ziemianom.

Tajna historia kolorów Victoria Finley

Czasami warto spojrzeć na znajome przedmioty pod innym kątem, a świat natychmiast zacznie mienić się nowymi kolorami. Popularna brytyjska dziennikarka Victoria Finley oferuje czytelnikom przechadzkę po tęczy i wiele się uczy o historii znanych kolorów. Czy wiesz, że kobiety na całym świecie do dziś często malują usta krwią, nie wiedząc o tym same, i jest całkiem prawdopodobne, że Napoleon przyniósł modne zielone tapety do grobu? Jaki jest kolor żałobnego stroju w Chinach? Ile mięczaków musiało oddać życie, aby Juliusz Cezar mógł się pochwalić fioletem...

A życie jest tak krótkie! Vladimir Kolychev

Jeśli stoisz na szlaku gangsterskim, musisz iść do końca. Leon jest od początku jasny, jak tylko wziął udział w pierwszym demontażu i zabił pierwszego „brata” wrogiej grupy. Jego gwiazda przewodnia - Natasza, córka wszechpotężnej miejskiej uprawy hrabiego, dla niej będzie rozdarta na wyżyny zbrodniczej władzy. Wie, które rzeki krwi zostaną rozlane podczas strzelca i walczą z rywalami - po śmierci hrabiego każdy z nich chce przejąć miasto. A Leon jest gotów przelać tę krew.

http://booksbunker.com/search/%D0%BA%D0%B0%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D1%860D0%B2%D0%B5%D1 % 82% D0% B0% 20% D0% BA% D1% 80% D0% BE% D0% B2% D1% 8C% 20% D1% 83% 20% D0% BA% D0% B0% D0% BB% D1 % 8C% D0% BC% D0% B0% D1% 80% D0% B0

Cephalopoda

Ośmiornice - kuzyni ostryg. Podobnie jak wszystkie mięczaki, ich ciała są miękkie i bez kości. Ale muszla, a raczej jej niedorozwinięta pozostałość (dwie chrząstki), nie znajdują się na plecach, ale pod skórą pleców.

Ośmiornice nie są prostymi małżami, ale głowonogami. Jest to dosłowne tłumaczenie ich naukowej nazwy Cephalopoda, głowonoga, którą otrzymały te zwierzęta, gdy ustalono, że długie macki znajdujące się na głowie ośmiornicy wyewoluowały z „nogi” ich starożytnego przodka, prymitywnego mięczaka. „Noga” jest językowym wzrostem ciała, za pomocą którego muszla pełza po dnie.

Macki-ramiona rosną na ich głowach, zwanych również nogami, ponieważ zwierzęta chodzą po nich wzdłuż dna, jak na szczudłach.

Kalmary i mątwy to także głowonogi. Różnią się one od ośmiornic tylko wyglądem. Kalmary i mątwy nie mają ośmiu, ale dziesięciu macek i ciała z płetwami (zwykłe ośmiornice nie mają płetw). Ciało mątwy jest płaskie jak płaskie ciasto; ma kałamarnicę w kształcie stożka, jak szpilka. Na wąskim końcu „szpilek” (gdzie powinien być ogon!) Na bokach wystają płetwy w kształcie diamentów.

Skorupa mątwy to plastinochka limonki, kałamarnica ma chitynowe pióro, podobne do rzymskiego miecza gladius. Gladius i nazywany niedojrzałą skorupką kalmarów.
Macki mięczaków głowonogów otaczają usta trzepaczką. Na mackach w dwóch rzędach lub w jednym, rzadziej w czterech przysadkach. U podstawy macek frajera jest mniejszy, w środku - mały.

Usta głowonoga są małe, gardło umięśnione, a w gardle jest zrogowaciały dziób, czarny (kałamarnica jest brązowa) i zakrzywiony jak papuga. Od gardła do żołądka rozciąga się cienki przełyk. Po drodze, jak strzałka, przebija mózg. W końcu ośmiornice mają także mózg - i dość duży: ma czternaście płatów. Mózg ośmiornicy pokryty jest prymitywną korą najmniejszych szarych komórek - wieżą kontrolną pamięci, a od góry jest również chroniony przez chrzęstną czaszkę. Komórki mózgu ze wszystkich stron ściśle pasują do przełyku. Dlatego ośmiornice (również kalmary i mątwy), pomimo bardzo drapieżnych apetytów, nie mogą połykać zdobyczy większej niż mrówka leśna.

Ale natura obdarzyła ich młynkiem, który przygotowują tłuczone kraby i ryby. Mięsisty język głowonogów pokryty jest półkulistym rogowym rogiem, a na końcach - osłoną. Pokrywa jest osadzona z najmniejszymi zębami. Potrawy z ząbków dentystycznych, zmieniające je w papkę. Żywność jest zwilżona w ustach śliną i dostaje się do żołądka, a następnie do jelita ślepego - i jest to zasadniczo drugi żołądek.

Jest wątroba i trzustka. Soki trawienne, które wydzielają, są bardzo aktywne - szybko trawią pokarm w ciągu czterech godzin. U innych zwierząt zimnokrwistych trawienie jest opóźnione o wiele godzin, na przykład flądry na 40-60 godzin.

Ale najbardziej uderzające jest to, że głowonogi nie mają jednego, ale trzy serca: jedno przepuszcza krew przez ciało, a dwa pozostałe przepychają go przez skrzela. Główne serce bije 30-36 razy na minutę.

Mają niezwykłą krew - niebieską! Ciemnoniebieski po nasyceniu tlenem i blady w żyłach.

Kolor krwi zwierząt zależy od metali, które tworzą komórki krwi (erytrocyty) lub substancji rozpuszczonych w osoczu.

Wszystkie kręgowce, a także dżdżownica, pijawki, muchy domowe i niektóre mięczaki w złożonym związku z hemoglobiną krwi to tlenek żelaza. Dlatego ich krew jest czerwona. Krew wielu morskich robaków, zamiast hemoglobiny, zawiera podobną substancję - chlorocruorynę. W swoim składzie znalazł żelazo żelazne, a zatem kolor krwi tych robaków jest zielony.

A skorpiony, pająki, raki i nasi przyjaciele - ośmiornice i mątwy mają niebieską krew. Zamiast hemoglobiny zawiera hemocyjaninę z miedzią jako metalem. Miedź i nadaje ich krwi niebieskawy kolor.

W przypadku metali, a raczej substancji, w których są zawarte, tlen łączy się w płucach lub skrzelach, które następnie są transportowane przez naczynia krwionośne do tkanek.
Krew mięczaków głowonogów wyróżnia się także dwoma uderzającymi właściwościami: rekordową zawartością białka w świecie zwierząt (do 10%) i stężeniem soli wspólnym dla wody morskiej. Ta ostatnia okoliczność ma wielkie znaczenie ewolucyjne. Aby to wyjaśnić, zróbmy małą dygresję, zapoznajmy się z istotą bliską przodkom wszelkiego życia na Ziemi w przerwie między opowieściami o ośmiornicach i podążajmy za prostszym przykładem tego, jak powstała krew i w jaki sposób nastąpił jej rozwój.

„Jeśli - pisze jeden z naukowców - poprosić zoologa o wskazanie najbardziej uderzającej cechy w rozwoju świata zwierząt, nie nazwałby oka ludzkiego (oczywiście, jest to niesamowity organ), a nie oka ośmiornicy, ale zwróciłby uwagę na fakt, że oba te oczy, Ludzkie oczy i oczy ośmiornicy są bardzo podobne. Są podobne nie tylko ze swoim urządzeniem, ale często nawet z ich wyrazem - dziwny fakt, który zawsze zadziwiał przyrodników.

Oko ośmiornicy zasadniczo nie różni się od ludzkiego oka. W każdym razie różnica między nimi jest bardzo mała. Czy rogówka ośmiornicy nie jest stała, ale z szeroką dziurą w środku.

Zakwaterowanie (ustawienie widoku w różnych odległościach - ogniskowanie) u osoby osiąga się poprzez zmianę krzywizny soczewki i w ośmiornicy - poprzez usunięcie lub przybliżenie jej do siatkówki, tak jak obiektyw porusza się w aparacie. Powieki ośmiornicy również zamykają się inaczej, nie jak nasze, są wyposażone w mięśnie pierścieniowe i zamykając oczy, zaciskają je, niczym zasłona na pierścieniu.

Żaden z mieszkańców morza nie ma tak bystrych oczu jak ośmiornica i jej krewni. Mogą z nimi konkurować tylko oczy sowy, kotów i osoby.

Na jednym milimetrze kwadratowym siatkówki ośmiornicy jest około sześćdziesięciu czterech tysięcy elementów wizualnych odbierających światło, mątwa ma nawet więcej - sto pięć tysięcy, kalmary - sto sześćdziesiąt dwa tysiące, pająk ma tylko szesnaście tysięcy, karp - pięćdziesiąt tysięcy, a kot - trzysta dziewięćdziesiąt siedem tysięcy, mężczyzna ma czterysta tysięcy, a sowa ma nawet sześćset osiemdziesiąt tysięcy.

A rozmiar oczu w głowonogach jest rekordowy. Oko mątwy jest tylko dziesięć razy mniejsze od siebie, a olbrzymia ośmiornica ma tak małe oczy jak małe koło. Czterdzieści centymetrów średnicy!

Nawet w trzydziestometrowym płetwie błękitnej oczy nie przekraczają długości dziesięciu do dwunastu centymetrów (200-300 razy mniej niż sam wieloryb).

Ale najbardziej niezwykłe oczy kalmarów głębinowych: niektóre wystają z teleskopów, inne są daleko na cienkich łodygach, a niektóre kalmary mają (bezprecedensową pracę!) Oczy są asymetryczne: lewe jest cztery razy prawe. Jak pływają te zwierzęta: w końcu ich głowy są niezrównoważone.

Być może znaczące są wysiłki, aby płynąć do przodu i nie przewracać się.

Profesor Gilbert Voss z Oceanographic Institute w Miami (USA) uważa, że ​​wielkie oko jest dostosowane do głębokości, zbiera rozproszone tam rozproszone światło z jego potężnym systemem optycznym. Z małym okiem kałamarnica bada otoczenie, wznosząc się na powierzchnię. Jest to całkiem możliwe.

Kałamarnica ma bardzo szczególne oczy, nikt inny w naturze nigdy się nie spotkał, - termoskopowy. Oni „widzą”. ciepło

Na płetwach kalmary mastigoteutis jest około trzydziestu miniaturowych „termolokatorów”, które są oczywiście zdolne do postrzegania promieni cieplnych. Ciemne punkty są rozrzucone na skórze. Pod mikroskopem jasne jest, że narząd składa się z kulistej kapsułki wypełnionej przezroczystą substancją. Nad kapsułą jest pokryta grubą warstwą czerwonych krwinek - jest to filtr lekki, zachowuje wszystkie promienie, z wyjątkiem podczerwieni.

Najwyraźniej procesy fotochemiczne tego samego typu występują w termoskopowych oczach kałamarnicy, jak na siatkówce zwykłego oka lub na płytce fotograficznej. Energia pochłonięta przez organizm prowadzi do rekombinacji światłoczułych (w kalmary - wrażliwych na ciepło) cząsteczek, które działają na nerw, powodując reprezentację obserwowanego obiektu w mózgu.

W Ameryce grzechotniki i shtekomordnikov, które znajdują się na Syberii, również mają na głowach rodzaj termolokatorów, ale są one ułożone inaczej: na zasadzie termoelementu.

Węże za pomocą termoparników poszukują w ciemności ciepłokrwistych gryzoni i ptaków, które, jak każde rozgrzane ciało, emitują promienie podczerwone.
Dlaczego kalmary termoskopowe? Przecież w głębi, w której żyją, nie ma zwierząt stałocieplnych.

Nie? Kaszalot. Ten żarłoczny wieloryb nurkuje bardzo głęboko i poluje w morskiej otchłani na kałamarnicy. Zjada je kilka ton dziennie. Spojrzałem na zawartość żołądka kilkuset kaszalotów złowionych przez nasze floty wielorybnicze i odkryliśmy, że 95 procent menu starożytności Moby Dicka składa się z kałamarnic głębinowych.
Setki tysięcy kaszalotów pożerają codziennie setki milionów kałamarnic, głównie głębinowych.

Dlatego myślę, że ludzie z zimnej otchłani oka, którzy „widzą” ciepło, rozwinęli się u mieszkańców. Nie ma tam miejscowych zwierząt ciepłokrwistych - to prawda, ale z góry, z lśniącym lazurem morza, ogromne żarłoczne zwierzęta atakują królestwo wiecznej ciemności. Sygnały o ich podejściu dają termomocatory kalmarów.

http://zooclub.ru/bezp/118414.shtml

Kalmary narządów wewnętrznych

Gladius i szkielet chrząstki

Szkielet kałamarnicy jest reprezentowany przez cienką przezroczystą płytkę leżącą wzdłuż osi podłużnej płaszcza na grzbietowej stronie ciała w grubości mięśni płaszcza. W Oegopsida ma kształt miecza, od którego pochodzi jego nazwa - gladius (łacina po łacinie). W Myopsida szkielet w formie przypomina raczej piórko ptaka.

Gladius składa się z materii organicznej - chityny i nigdy nie jest zwapniony. Jest elastyczny i łatwo wygięty w kierunku grzbietowo-brzusznym. Podczas zakrętu kałamarnica pochyla koniec ogona maynn, ułatwiając w ten sposób wykonanie manewru. W niektórych przypadkach kąt zgięcia płaszcza w płaszczyźnie pionowej osiąga 30 °.

Tylny gladiot Oegopsida ma czasami przechwycenie, które zapewnia ogonowi kalmara prawie kołową ruchliwość.

Kształt szkieletu jest jedną z ważnych cech diagnostycznych rodzin i rolek mięczaków głowonogów.

W strukturze gladiusa z reguły różnice płci są dość wyraźnie wyrażone - u kobiet jest ono stosunkowo szersze niż u mężczyzn.

Masa gladiusza nie przekracza 0,3–0,5% całkowitej masy kałamarnicy, jednak w porównaniu ze szkieletem ośmiornic nie waży zbyt wiele (dla ośmiornic względna waga szkieletu wynosi tylko 0,005%). Główna funkcja szkieletu w kałamarnicy powinna być traktowana jako odniesienie. Ze względu na sztywność gladius, ciało kałamarnicy zachowuje stały kształt podczas pływania.

Ponadto kalmary mają wewnętrzny szkielet chrząstki. Chrząstka głowy chroniąca centralny układ nerwowy, narządy równowagi (statocyty), oczy i służące jako podpora mięśni głowy otacza mózg w postaci kapsułki, przypominającej czaszkę chrząstki kręgowców. Chrząstka tworzy urządzenie przełączające płaszcz. U podstawy płetw znajdują się chrząstki. Zgodnie ze strukturą histologiczną chrząstka mięczaków głowonogów jest formacją tkanki łącznej w pobliżu chrząstki kręgowców.

Organy jamy płaszcza

W jamie płaszcza kalmara znajdują się skrzela, narządy układu krążenia, wydalnicze, trawienne i rozrodcze. Sparowane skrzela kalmarów (ctenidia) są wydłużone wzdłuż bocznej ściany płaszcza i mają kształt peroidalny. Kałamarnice są wypełnione niebieską krwią. Zamiast hemoglobiny krew wszystkich głowonogów zawiera hemocyjaninę, która określa niebieski kolor krwi.

Układ krążenia jest dość złożony, prawie zamknięty, tylko w kilku miejscach pozostają niezamknięte przestrzenie lakowe. Serce jest trójkomorowe, składa się z komory i dwóch przedsionków o wydłużonym kształcie wrzecionowatym.

Podstawy skrzeli mają rozszerzone mięśnie - tak zwane żylne lub skrzelowe serca, które przepychają krew do naczyń skrzelowych. W przeciwieństwie do innych mięczaków, cała krew z głowonogów przechodzi przez skrzela, tak że serce jest czysto tętnicze.

Ruchy oddechowe kałamarnic są ściśle związane z pływaniem, w wyniku czego ich częstotliwość zmienia się znacznie w różnych systemach pływania. Podczas stacjonarnego i powolnego pływania ruchy oddechowe występują nie więcej niż 2-3 razy na sekundę. W momencie pływania strumieniowego częstotliwość ruchów oddechowych wzrasta do 5-6 razy na sekundę.

Organami wydalanymi z kałamarnicy są nerki (metanefridia), które mają postać dwóch raczej obszernych worków połączonych ze sobą. Zewnętrzne otwory nerek otwierają się bezpośrednio do jamy płaszcza u podstawy skrzeli. Układ trawienny składa się z gardła, przełyku, żołądka, ślepej torby, wątroby, trzustki i jelita. W gardle otwiera parę gruczołów ślinowych, których sekret jest trujący dla mątwy, ośmiornic i kalmarów (Onychoteuthis banksi), ale nie jest toksyczny dla większości kałamarnic. Żołądek kałamarnicy jest rozległy i może się mocno rozciągać. W nim pokarm jest zmiękczany przez działanie soków trzustki i zamienia się w zawiesinę mikroskopijnych cząstek. Zawiesina ta przechodzi z żołądka do ślepej torby, gdzie pod wpływem enzymów wydzielanych przez wątrobę pokarm jest ostatecznie trawiony i wchłaniany. Niestrawione resztki żywności są usuwane przez odbyt, który otwiera się do przodu wnęki płaszcza. Otwarcie odbytu jest zwykle otoczone dwoma płatami skóry - fałdami. Rozległa kałamarnica wątrobowa - brązowa, pomarańczowa lub czerwona, leży przed jamą płaszcza przed żołądkiem. Jego funkcją jest nie tylko wydzielanie enzymów trawiennych, ale także gromadzenie wolnych składników odżywczych, tłuszczu i glikogenu. Odkładanie się tłuszczu lekkiego w wątrobie zmniejsza ciężar właściwy ciała kalmara, tak że wątroba wykonuje również funkcję hydrostatyczną do pewnego stopnia.

Jedną z najbardziej interesujących i charakterystycznych formacji w kałamarnicy jest gruczoł atramentowy lub worek z atramentem. Worek atramentowy rozwija się jako wypukłość tylnej ściany odbytnicy. Często osiąga znaczne rozmiary. Morfologicznie składa się z części gruczołowej i połączonego z nią zbiornika. Worek z atramentem otwiera się do odbytnicy w pobliżu samego odbytu. Jego zawartość to czarny pigment melanina, który jest w stanie półpłynnym, pastowatym.

Płyn z atramentem służy kałamarnicy jako niezawodny środek ochrony. Wyrzucony z lejka silnym strumieniem, tworzy nieprzeniknioną chmurę w wodzie, nieco przypominającą zarysy samej kałamarnicy. Przez jakiś czas chmura wisi w wodzie, nie rozprzestrzeniając się. W tym czasie kalmary udaje się uciec przed prześladowcą. Uważa się, że płynny atrament ma pewien wpływ na narządy węchowe kałamarnicy atakującej ryby, powodując czasową utratę ich wrażliwości.

Wszystkie kalmary to zwierzęta dwupienne. Niesparowana gonada zajmuje tylny koniec jamy płaszcza. Żeńskie narządy płciowe są reprezentowane przez jajnik, jajowody (zwykle połączone w Oegopsida i zawsze niesparowane w Myopsida), gruczoły jajnikowe i dodatkowe gruczoły. Te ostatnie obejmują sparowane podstawowe i sparowane, ale zazwyczaj łączące się ze sobą dodatkowe (dodatkowe) gruczoły podskórne. W niektórych rodzajach, na przykład w Watasenia, nie ma gruczołów przemysłowych, aw kilku larwach występują dwie pary.

Podczas dojrzewania jajników jajnik znacznie się powiększa, jajowody są wypełnione jajkami i pęcznieją, przypominając zaokrąglone torby. Jednocześnie rozwijają się również gruczoły indandalowe, których długość często przekracza połowę długości płaszcza. Kolor gruczołów indukcyjnych jest zwykle mlecznobiały.

Dodatkowa dławnica indowa ma małe rozmiary. Leży przed gruczołami podbrzusza, u dojrzałych samic jest zwykle czerwonawo-pomarańczowy lub brązowy.

Gruczoły jajowodów i induktorów wydzielają specjalne substancje, które tworzą masy jaja kurzego.

Męskie narządy płciowe składają się z jądra, przewodów wydalniczych (zwykle niesparowanych w Oegopsida i zawsze niesparowanych w Myopsida), gruczołu spermatoforycznego i gruczołu dodatkowego (prostaty), które biorą udział w tworzeniu plemników. Przewód wydalniczy tworzy dużą ekspansję - worek plemników lub organ indhema, w którym przechowywane są spermatofory. Worek spermatoforyczny otwiera się do wnęki płaszcza. Na koniec często ma pogrubienie - penisa.

Źródło: G.V. Zuev, K.N. Nesis Kalmary (biologia i rybołówstwo). Wydawnictwo „Przemysł spożywczy”. Moskwa 1971

http://www.activestudy.info/vnutrennie-organy-kalmara/

Kto ma niebieską krew?

Prawdopodobnie wciąż pamiętają z dzieciństwa, że ​​bajkowe książęta i księżniczki mają niebieską krew. W folklorze iw tych samych baśniach niebieska krew pojawia się jako znak szlachetności. Jednak w rzeczywistości niebieska krew nie wypływa z najszlachetniejszych stworzeń.

W żyłach prawie wszystkich żywych organizmów płynie czerwona krew. Czerwony kolor krwi daje specjalny pigment - hemoglobinę, składającą się z żelaza i białka. Główną funkcją hemoglobiny jest transport tlenu przez naczynia krwionośne.

Niebieska krew płynie w żyłach pająków, skorpionów, krabów, raków i wszystkich mięczaków głowonogów (kalmary, ośmiornice). W przeciwieństwie do czerwonej krwi, niebieski zawiera pigment zwany hemocyjaniną. Podstawą hemocyjanu jest inny metal, miedź, który nadaje krwi niebieski kolor.

Ponieważ nosiciele niebieskiej krwi nie mają naczyń krwionośnych, ramiona hemocyjaniny mają znacznie więcej funkcji niż hemoglobina. Oprócz faktu, że niebieski pigment bardzo dokładnie mierzy i dostarcza części tlenu do narządów, reguluje również temperaturę ciała zgodnie ze stanem środowiska.

Nosicielami najbardziej unikalnej krwi na świecie jest kilka rodzajów robaków morskich. Główny pigment ich krwi składa się z żelaza żelaznego, więc ta krew ma jasnozielony kolor.

http://wildwildworld.net.ua/why/u-kogo-techet-golubaya-krov

Dlaczego ośmiornice mają niebieską krew?

Ośmiornice są niezwykle złożonymi stworzeniami. I to nie tylko niezwykła struktura ich kończyn. Wiedzą, jak myśleć z wyprzedzeniem, komunikować się i korzystać z dostępnych środków, gdy jest to potrzebne (korzyści, z których mają osiem „rąk”). Pozostaje zdziwienie, jak to robią. Naukowcy twierdzą, że główną przyczyną jest „niebieska krew”. Ale dlaczego ona ma taki kolor?

Rury miedziane

Nie, ośmiornice nie należą do starożytnej rodziny szlacheckiej, nie ma wśród nich wielkich kobiet i nie noszą korony na głowach. Faktem jest, że rzeczywiście mają niebieską krew, a substancja odpowiedzialna za taki niezwykły kolor pozwala tym istotom lepiej dostosować się do środowiska.

Substancja nazywana jest hemocyjaniną i jest białkiem z atomami miedzi, które przenosi krew przez organizm za pomocą tlenu. Pamiętasz kolor siarczanu miedzi? Krew ośmiornic nabiera tego samego odcienia: ponieważ nie zawiera czerwonych, lecz niebieskich krwinek. Nawiasem mówiąc, ludzie i inne ssaki lądowe mają również wiewiórki o podobnych funkcjach. Nazywa się hemoglobiną, zamiast miedzi jest bogata w żelazo i nadaje krwi czerwony kolor.

Ale dlaczego ośmiornica to krew z hemocyjaniną? Faktem jest, że te stworzenia żyją na dnie morskim, gdzie jest bardzo mało tlenu, i nie żyją długo, tak że nawet po milionach lat ewolucji nie mogą migrować do bardziej korzystnych warunków. Dlatego ośmiornice mają trzy serca, które nieustannie pompują ciało z bogatą w tlen krwią. Zapewnia to hemocyjaninę. Dzięki niemu ośmiornice mogą przetrwać w warunkach śmiertelnych dla wielu innych mieszkańców morskich - od -2 ° C do wysokich temperatur podwodnych źródeł oceanicznych.

Mózg ośmiornicy

Ale to nie wszystko. Ośmiornica jest zasadniczo jednym wielkim mózgiem, który wymaga odżywiania tlenem. Jego 500 milionów neuronów jest rozmieszczonych w całej głowie i ciele. Oczywiście nie jest to porównywalne ze 100 miliardami neuronów w naszym mózgu, ale ośmiornice nie przyjmują Nagrody Nobla, ale na codzienne potrzeby wystarczy ich inteligencja.

Na przykład w Indonezji ośmiornice zbierają połówki skorupy orzecha kokosowego przed burzą, a następnie wykorzystują je jako schronienie: wspinają się na połowę i zakrywają drugą. Jeanne Boal, badaczka behawioralna z Uniwersytetu Millersville, która bada życie wewnętrzne ośmiornic, jest pewna, że ​​ośmiornice doskonale wiedzą, jak komunikować się i przesyłać określone sygnały. Kiedy próbowała nakarmić zgniłą kałamarnicę na eksperymentalnych ośmiornicach, jedna z nich wpatrywała się w nią i celowo położyła kałamarnicę w koszu na śmieci.

Mimo to w niebieskiej krwi jest jakaś arystokracja!

http://travelask.ru/blog/posts/7500-pochemu-u-osminogov-golubaya-krov